Se tivera que escoller unha, non sei por que razón, escollería aquela. Cal? A do estante da esquerda. O vermello é a cor do sangue,a cor da revolución. Eu prefiro a chaqueta marrón. Entón non me fas caso? Si, sempre o adoito pero esta vez non. A marrón vaime mellor. O prezo é de trinta euros. Síntoo, non me chegan os cartos que traio hoxe. Pois eu non teño nada. Que fago? Deíxao para outro día. O consumo por consumo como se dos caprichos vivira o capitalismo. O que necesites e nada máis. As necesidades créanse. Créanno-las. E esa boina vermella? Mola. 9'99. Ainda me queda un céntimo co que non podo comprar nada. E despois escribirás esa canción. Si, a canción xa estaba escrita. Unha premonición? Unha viaxe no tempo? Flashbacks e flashawards. Sociedade do espectáculo, comezando polo propio corpo. Deberiamos danzar espidos. Nús.
Crear algo novo. Vangarda. Desde os 60 os cacharros produciron música electrónica. Cal é a nosa marca de identidade? Pois mesturar inglés con galego. Tocar mal o piano pero que soe ben. E facer letras sobre o noso mundo que non deixa de ser singular. Tamén incluiremos ruido electrónico con sintetizadores. Diso encárgome eu. Mesturar estilos. Produtos que son froito dunha asimilación diversa. Orixes diferentes. A unidade resultante como resposta a influencias heteroxéneas. A necesidade de crear desde os eus. Xa son unha banda. Sentimento común. Cal será o nome? Eu digo unha palabra e ti outra. Ok? Ok. The. End. Si! The end. Xuntos ata o final.
Comentarios
Publicar un comentario